تولد دریایی

مدت‌ها بود پرواز به کیش پیدا نمیشد برعکس سال‌های گذشته که هر موقع می‌خواستی بلیط بود و فقط منتظر بودیم آفی چیزی بخوره و بلیط ارزون بگیریم.

اون هفته همین‌جوری داشتم سایت‌ها رو چک می‌کردم دیدم یک روز قبل از تولدم پرواز هست. دیگه سریع با خواهرها هماهنگ شدیم و بلیط گرفتیم. حدودای 3 بعد از ظهر رسیدیم ولی چون بیشتر از هفت ماه کسی به خونه سرکشی نکرده بود پمپ آب کار نکرد و خلاصه تا غروب روز اول درگیر تعمیرکار و تعویض پمپ آب بودیم. خدا رو شکر دیگه مشکلی نبود و از شب تونستیم بریم بیرون. کیک تولد رو هم با یک شمع خوشکل همون شب اول خریدم.

فرداش اف1 چندبار زنگ زد و صحبت کردیم بعد از ظهر گفت تماس تصویری بگیریم نفس رو ببینم بعد که تماس برقرار شد دیدیم اونم اومده و برای اینکه کاملا غافلگیرمون کنه رفته بود هتل. عصر کنار دریا تو پارک ساحلی سیمرغ به ما ملحق شد و همون‌جا تولد بازی کردیم. خیلی خوب و متفاوت بود و حسابی خوش گذشت. روز سوم دیگه اف1 هم اومد خونه. برای من که عاشق اون آبی آرام بلند هستم فقط کافی بود بشینم و به دریا خیره بشم تا بتونم بگم سفر خوبی بود.

 موردی که ناراحتم کرد این بود؛ تو تاکسی به سمت خونه می‌رفتیم و دستمون هم با خریدها بند بود. تو همون وضعیت شال من افتاد دور گردنم و طبیعی بود که درستش نکنم چون اون‌جا خیلی‌ها اصلا شال و روسری نداشتن و مشکلی هم نبود چه توی بازارها یا کنار دریا. اما کمی که گذشت همسر راننده که گویا ماشین به نامش بود زنگ زد و گفت براش پیام تذکر حجاب اومده و باید ماشین دو هفته بره پارکینگ. انقدر دلم برای راننده سوخت که حد نداره از طرفی هم عذاب وجدان گرفته بودم که به خاطر من این اتفاق افتاده.

دیروز هم که پرواز برگشتمون بود تمام پروازها به ترمینال جدید منتقل شدن. در موردش زیاد شنیده بودیم و دیروز دیدیمش. ظاهرا خیلی بزرگ و مدرن بود ولی خب به‌هر روی اون‌جا هم قسمتی از همین کشوره و بی‌نظمی و سردرگمی جزء جدا نشدنیش. خلاصه برگشتیم و طبق عادت مألوف گفتیم که "هیچ‌جا خونه آدم نمیشه" :))

تولد کنار دریا یکی از فانتزی‌هام بود که عملی شد و دوستش داشتم.